Deze site is een initiatief van dhr. Ed Melis, dhr. Walter Roukens en mijzelf. Mijn vader en zijn collega-vliegers werden nimmer gerehabiliteerd, ondanks de levenslange strijd die mijn vader hiervoor leverde. Binnen de direct na-oorlogse Nederlands-Indische legertop / vice-Admiraal C.E.L. Helfrich, de inmiddels tot Legercommandant bevorderde Generaal S.H. Spoor e.a. ook voor en na de souvereiniteitsoverdracht werd weerstand ondervonden. Dossierstukken bleken incompleet en er was geen enkele behoefte om met de ´Plancius processen' of de 'Colombo Tragedie´ te worden geconfronteerd. Andere militaire, politieke en persoonlijke belangen prefereerden. Hoewel mijn vader al vele jaren geleden in 1976 is overleden, voel ik mij, en naarmate ik ouder word steeds meer, met hem verbonden in zijn strijd naar rechtvaardigheid. Mijn vader en ook zijn collega's waren jonge gedreven enthousiaste sportieve piloten. Open en eerlijk. De hele affaire heeft een zware wissel op ons gezin getrokken, hoewel, wanneer ik terugkijk op mijn jeugd binnen ons gezin, een goed gevoel overheerst. Wat moet het moeilijk voor mijn vader zijn geweest om te leven met het onrecht dat hem was aangedaan en om zijn gezin er niet onder te laten lijden. En natuurlijk lukte dit niet altijd. Ik herinner me genoeg woede-aanvallen en excessen uit mijn jeugd. Mijn vader hield hetgeen hij had meegemaakt niet voor mij verborgen. Hij vertelde erover, hoewel je je de heftigheid ervan op je jonge leeftijd nauwelijks kon voorstellen. Ik beleefde het meer als een spannende jongensroman dan als een aangrijpend menselijk drama. Eind tachtiger jaren is de heer J.C. Bijkerk in aanraking gekomen met deze zaak, werd daar zeer door geraakt en heeft uitgebreid onderzoek gedaan, hetgeen hij heeft beschreven in het boek 'De Colombo Tragedie' (elders op deze site online beschikbaar). De heer Bijkerk is inmiddels helaas overleden. Een aantal jaren geleden (in 2008) hebben dhr. Ed Melis en dhr. Walter Roukens wederom uitgebreid onderzoek gedaan naar de zaak en toegang gekregen tot enkele archieven die tot dan toe gesloten waren. Onze inzet is om een alsnog posthume rehabilitatie te verkrijgen, een 'tribute' dat zij nu 74 jaar na dato nog steeds verdienen. drs. Marc de Lyon |
|